تغییر وضعیت دادن بیمار در تخت
تغییر وضعیت دادن بیمار در تخت یک روش معمول در روند درمان برای بیماران بستری با محدوددیت حرکتی است. وضعیت های مختلفی برای بیماران در تخت وجود دارد که ممکن است با توجه به شرایط، ترجیح یا درمان آنها درمورد بیماری مشخص شود. در جدول زیر موقعیت های بیمار در تخت ذکر شده است.
ستون فقرات صاف
فقرات صاف بیمار روی تخت دراز کشیده است. برای راحتی می توانید وسایل حمایتی دیگری نیز اضافه کنید.
موقعیت مستعد یا دمر روی شکم
بیمار روی شکم قرار دارد که سرش به طرف راست یا چپ چرخیده است.
موقعیت جانبی یا به پهلو
بیمار در قسمت بالای بدن با پای بالایی روی پای پایینی دراز است. این موقعیت به تسکین فشار روی کوکسیکس کمک می کند
موقعیت سیمز
بیمار روی قفسه سینه خوابیده و پای رویی بصورت خمیده جلوی بیمار قرار دارد. بازوها باید به راحتی در کنار بیمار قرار گیرند و نه در زیر آن
موقعیت فاولر یا 45 درجه
سر تخت بیمار با زاویه 45 درجه قرار می گیرد. باسن ممکن است خمیده باشد یا نباشد. این یک موقعیت مشترک برای تأمین آسایش و مراقبت از بیمار است.
موقعیت نیمه فاولر
سر تخت بیمار با زاویه 30 درجه قرار می گیرد. این موقعیت برای بیمارانی که شرایط قلبی یا تنفسی دارند و همچنین برای بیماران دارای لوله نازوگاستریک یا لوله تغذیه(ان جی تیوپ) استفاده می شود
وضعیت ارتوپنیک یا سه پایه
بیمار در کنار تختخواب نشسته است و سر روی یک میز روی تخت در بالای چند بالش استراحت می کند. این موقعیت برای بیمارانی که مشکل تنفسی دارند استفاده می شود
موقعیت ترندلنبورگ
سر تخت را پایین تر از پاها قرار دهید. این موقعیت در موقعیت هایی مانند فشارخون و فوریت های پزشکی استفاده می شود. این امر به تقویت بازگشت وریدی به اندامهای اصلی مانند سر و قلب کمک می کند
